Pływak, jako jedyny ukończył Selekcje 3 razy. Dochodzą mnie słuchy, że finaliści, którzy kończyli Selekcje 8, 9 i 10 lat temu chcą zrobić to jeszcze raz. Na ich czele stanie oczywiście (bez urazy) Mały...
Pozdrawiam
Czy instruktor może brać udział w S? Jak musi być długa przerwa?

Luke21 no właśnie udałem się do lekarza po diagnozę czyli do Wołka85. Widziałem na własne oczy jak przypadł mu zaszczyt składania nieboraczków na selekcji, nie tylko tych z ortopedycznymi problemami. Nie pamiętam, czy to on (albo Krzysiek) sciągał po 50 km spaceru chłopakowi wodę z kolana (oczywiście w zamian za oddanie opaski z numerem). To znowu ratował kogoś bo tamten opił się wody. I tak w kółko. Takiemu ortopedzie to zaufałbym bezgranicznie. Niestety muszę udać się do jakiegoś lokalsa z przychodni u mnie na wsi.
Wołek dzięki za priva.
Pozdrawiam i życzę owocnych treningów bez kontuzji.
Siemanerko

Witam,
Wołek, może Ty mi coś podpowiesz lub ktokolwiek. Jestem na razie bezradny. Ostatnio trochę za szybko i zbyt mocno, bez rozgrzewy ruszyłem w teren. Skonczyło się bólem w oklicy pachwiny. Pewnie coś naderwałem. Problem z tym, że minął już miesiąc a ja jestem wyłączony z biegania. O co kaman? Jak żyć?
pozdrawiam
solfa

A tak prywatnie wybierasz się na S?

Witam,
tak naprawdę to liczą się słowa rzemieślników a nie pr-owców. Jeśli chodzi o MSBS to więcej jest plusów przy jeszcze kilku niedoróbkach. Dobrze, że idzie ku dobremu. Po za tym jest pewna racja, ze nawet taki trup jak AK znajdzie swoją niszę i bedzię dobrze służył na pierwszej lini.
Mały, pamiętasz pewnie z poprzedniej Selekcji, że przy okazji macania Alexa to Ty wytknąłeś, że dosyłacz "pływa" z powodu słabej sprężyny. To broń precyzyjna i musi dobrze pracować. Co więcej, magazynek (mogę się mylić) chyba nie był polskiej produkcji. Lufa z Niemiec, optyka też z importu i okazuje się, że nasza jest tylko kolba i zamek :-).
Mały, a może przygarnąłbyś któregoś absolwenta S do siebie?
Pozdrawiam
PS
Chyba trzeba się przenieść w inne miejsce na forum.

Panie Majorze,
przepraszam, że w tym miejscu o to zapytam. Nie jest temat związany z S. Co Pan sądzi i jakie ma odczucie odnośnie Modułowego Systemu Broni Strzeleckiej kalibru 5,56 mm Radon? Czy to ma sens i przyszłość?
Może ktoś dotykał, strzelał......
Mały - liczę też na Ciebie.
Pozdrawiam

Jeśli interesujecie sie działaniami specjalnymi to SNAJPER Howard Wasdin i S. Templin napisana przez członka seal team six wbije was w fotel. Zamówić można w www.znak.com.pl

Fantastyczna rzecz! POLECAM!

http://www.pelta.com.pl/ksiazka/ZANIM-UDER...O,peltaGGGDE1Y2

Panie Majorze,
czy można podciągnąć Selekcję do rangi międzynarodowej? Mogliby przyjezdzać i brać udział uczestniczy z innych krajów. Na inne militarne *meetingi* przyjezdzaja rozni ludzie to dlaczego nie mogliby zachaczyc o S.
Pozdrawiam

GROM. Siła i honor
Autorzy Sławomir Petelicki, Michał Komar
Wydawca:Wydawnictwo Literackie
Premiera: 24 listopada 2010

Pozdrawiam

Dwie dobre pozycje:

"Przetrwałem Afganistan" Marcus Luttrell i Patrick Robinson. Przekład i tłumaczenie na polski.

Rewelacja szczególnie dla tych interesujących sie Jednostaki Specjalnymi. Opis i analiza operacji Redwings przeprowadzonej przez amerykańskie Foki.
Trening NavySeals, w szczególach opisany HellWeek no i obecność Fok w Afganistanie.
Jest też Polski akcent, autor wspomina naszego Jana Pawła II. Twierdzi, że był za twardy dla Rosjani i gdyby nie był papieżem to z pewnością zostałby dobrą Foką :-)
polecam


O drugiej napiszę niedługo, gdy tylko ją skończę. Jest równie dobra, a nawet ciut lepsza.
Na pograniczu operacji specjalnych i wywaidu.

Te książki oparte są na faktach.

Pozdrawiam

7 MITÓW NT. GROMU

1. Twórcami GROM-u są byli funkcjonariusze służb specjalnych
W tym kontekście przewijają się dwa nazwiska: Gromosława Czempińskiego i Sławomira Petelickiego. Ci byli funkcjonariusze służb specjalnych bazując na doświadczeniu zdobytym w tych instytucjach odcięli jednostkę od biurokratycznego garba i ograniczeń regulaminowych typowych zarówno dla MSWiA, jak i MON. Jednocześnie pozwolili ludziom pozyskanym do nowo utworzonej jednostki na realizację pomysłów, które „nie przechodziły” w pododdziałach specjalnych wojska i policji (1bsz. 56kspec, 62kspec…).
Ludzie ci w większości jednak pochodzili z wojska. Gdy obejmowałem po raz pierwszy dowództwo, spotkałem w GROM-ie sześciu moich byłych podwładnych z obecnego 1 Pułku Specjalnego Komandosów, którzy służyli w GROM-ie od samego początku. Wszyscy - na kluczowych stanowiskach. Kręgosłup jednostki tworzyli ci i im podobni żołnierze. Zasługą dowódcy było, że pozwolił im się szkolić i działać często wbrew obowiązującym regulaminom.

2. Minister Pałubicki chciał zlikwidować GROM
Nieprawda. Kryzys jednostki w 1999 roku to pochodna braku formalno-prawnych uregulowań dotyczących funkcjonowania jednostki, a także ambicji i osobowości dowódcy jednostki, który dążył do utworzenia własnego wywiadu ramach struktury GROM-u. To także pokłosie patologii w samej strukturze: etat jednostki był przeszło trzykrotnie większy od stanu rzeczywistego, a bezpośrednim przełożonym dowódców oddziałów był szef sztabu. Najważniejsze zarzuty związane z zagubieniem niejawnych dokumentów i nieprawidłowościami w zakresie logistyki zostały odrzucone przez komisję kontrolującą jednostkę, nie zmienia to jednak faktu, że zagubione dokumenty nie zostały odnalezione, a logistyka znajdowała się w opłakanym stanie. Co czwarty żołnierz posiadał mundur polowy, tzw. cywilną mundurówkę wypłacano uznaniowo, magazyny zalegały bele materiału na mundury wg wzoru wymyślonego przez dowódcę, ale nigdzie nie zatwierdzonego. Co trzeci żołnierz posiadał broń do tzw. czarnej taktyki, wyposażenie morskiego oddziału bojowego opierało się na tym co jednostce podarowała firma Petrobaltic. Jednostka dysponowała dwoma spadochronami (ale nie posiadała spadochroniarni), strzelnicą bez atestu i przywiezionymi z Haiti rewolwerami, które zapomniano zaksięgować. Nieprawidłowości i zaległości logistyczne udało się zlikwidować przede wszystkim dzięki tytanicznej pracy szefa logistyki, dziś gen. Tłoka-Kosowskiego oraz oficerów sztabu generalnego i struktur MON średniego szczebla, którzy często wychylając się poza ramy nakreślone im przez wyższych przełożonych sprzyjali jednostce i doprowadzili do rozbudowy infrastruktury. W ten sposób powstała nowoczesna strzelnica, obiekty szkoleniowe, baza morska, a na wyposażenie jednostki weszła najnowocześniejsza technika bojowa.

3. Do misji w Haiti jednostka była gotowa w czasie liczonym w godzinach podczas gdy MON potrzebował miesięcy
System alarmowy i dyspozycyjność żołnierzy GROM nigdy nie budziła wątpliwości, jednak nie jest to jedyny warunek jaki należy spełnić wysyłając żołnierzy na misję poza granicami kraju. W 1994 roku jednostka nie posiadała odpowiednich zapasów amunicji i środków materiałowych koniecznych do realizacji misji w warunkach bojowych. GROM wyleciał na Haiti bez broni, dopiero na miejscu żołnierzy dozbroili w rewolwery Amerykanie. Wśród 50 żołnierzy wysłanych na misję zaledwie kilku posługiwało się językiem angielskim, co jak opisywali to w militarnej prasie Amerykanie, stanowiło dla nich duże wyzwanie (na szczęście do współdziałania wyznaczono amerykańskich żołnierzy posługujących się językiem polskim). Misja trwała dwa miesiące, po których strona amerykańska zrezygnowała z pomocy polskich żołnierzy, choć w kraju na kolejną zmianę przygotowywany był obecny dowódca wojsk specjalnych gen. Włodzimierz Potasiński.

4. Nazwiska i numery operacyjne zapewniały tajność jednostki
Mit. W jednostce wprowadzono tzw. nazwiska i numery operacyjne, które nie tylko nie zapewniały tajności jednostki, ale wręcz jej szkodziły. Numery operacyjny po dzień dzisiejszy są synonimem czegoś co określam profesjonalną falą. Masz niższy numer, tzn. jesteś dłużej w jednostce i z tego tylko powodu na pewno jesteś lepszy niż ktokolwiek nowy. Nazwiska operacyjne to największe kuriozum. Policjant zatrzymujący kierowcę GROM-u do kontroli drogowej już na starcie dowiaduje się, że delikwent ma dwa nazwiska: prawdziwe w dowodzie osobistym i operacyjne w dokumentacji pojazdu służbowego. Prawdziwym „hitem” było jednak przydzielenie wysoko postawionemu oficerowi GROM-u mieszkania na nazwisko operacyjne. Po zwolnieniu ze służby miał nie lada kłopoty, aby wytłumaczyć administracji, że to jego mieszkanie. Tajność jednostki miał też zapewniać urząd skarbowy ulokowany w jednostce, jednak po aferze związanej ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w rozliczeniach wycofano się z tego pomysłu. Nazwiska operacyjne wycofano moim rozkazem.

5. Selekcja wzorowana na brytyjskim SAS to główne kryterium przyjęcia do GROM-u
Selekcja do brytyjskiego SAS, którą miałem możliwość obserwować, w niczym nie przypominała tej z GROM-u. W Polsce wystarczyło dobrze biegać i mieć niezłą wytrzymałość, by ją zaliczyć, podczas gdy w brytyjskiej wersji trzeba było także wykazać się cechami przydatnymi na konkretne planowane stanowisko i sprawnością intelektualną. Dlatego też podczas swojego dowodzenia wprowadziłem np. do selekcji na stanowiska oficerskie sprawdzanie wiedzy kandydata związanej z planowanym stanowiskiem i umiejętności wypracowywania dokumentów sztabowych w ekstremalnie trudnych warunkach: w stanie wyczerpania fizycznego i psychicznego. Sprawdzian czysto fizyczny, wytrzymałościowy przestał być jedynym kryterium naboru.
Co ciekawe, obejmując dowodzenie jednostką stwierdziłem obecność w GROM-ie kilkudziesięciu żołnierzy, którzy mimo wieloletniej służby w jednostce nigdy nie przeszli selekcji. Wszyscy zostali na nią skierowani i zdecydowana większość tę zaległość nadrobiła. Na marginesie dodam, że niezależnie od braku spełnienia tego formalnego wymogu, większość z nich naprawdę dobrze służyła w jednostce.
O tym, że jedynie „fizyczna” selekcja jest błędem najlepiej świadczy fakt, że do GROM-u nie przyjęto jednego z najlepszych żołnierzy jednostek specjalnych mjr Arkadiusza Kupsa, który podobno jej nie zaliczył.

6. Nie powinno się kluczowych stanowisk dowódczych w jednostce obsadzać ludźmi spoza GROM-u
Błąd. Żadna specjalna jednostka na świecie nie kieruje się takim myśleniem. O ile wskazane jest aby operatorzy: szeregowi i podoficerowie, latami doskonalili swoje rzemiosło w jednostce, o tyle jednocześnie niezwykle ważne jest aby kluczowi dowódcy posiadali spojrzenie z wielu perspektyw i mieli za sobą doświadczenie w różnych jednostkach a nawet formacjach.
Promowanie swoich, ludzi którzy poza służbą w GROM-ie nie posiadają żadnych innych doświadczeń, zawęża perspektywy rozwoju i utrudnia współdziałanie w operacjach połączonych. Czyli takich, z którymi we współczesnych operacjach mamy najczęściej do czynienia.

7. GROM w Ministerstwie ON już nie jest taki sam, trawi go „monoza”
Mimo wszystkich kłopotów i uprzedzeń, to właśnie podlegając Ministerstwu Obrony Narodowej GROM po raz pierwszy otrzymał możliwość realizacji wojskowych operacji specjalnych i współdziałania ze światową elitą. Dowództwo Wojsk Specjalnych, pomimo zastrzeżeń jakie sam mam pod jego adresem, stanowi dla jednostki ogromną szansę nie tylko w utrzymaniu się w tej elicie, ale i w dalszym rozwoju. Dlatego nie rozumiem dążeń i pozakulisowych działań mających na celu włączenie GROM-u do jednej ze służb specjalnych i realizowanie nią nieokreślonych, ale na pewno tajnych operacji. Zapewne tak tajnych, że nie powinni się nimi interesować nawet polityczni przełożeni. Pomimo moich bojów z MON-owską biurokracją nigdy nie miałem wątpliwości, że dopiero w wojsku GROM osiągnął pełnię swoich możliwości. Pozytywne doświadczenia GROM-u świetnie wykorzystuje obecnie 1Pułk Specjalny Komandosów i Formoza. GROM nie tylko pomógł sobie, ale i tym jednostkom, które wraz z powołaniem Dowództwa Wojsk Specjalnych przestały być krępowane lawiną absurdalnych przepisów ograniczających szkolenie i tworzenie rzeczywistych zdolności bojowych.

Na koniec przypomnę rzecz trywialną w brzmieniu, lecz niezmiernie ważną praktyce. GROM przetrwał najtrudniejszy czas transformacji z podległości MSWiA w wojskową jednostkę specjalną, która swój bojowy chrzest pomyślnie zdała w Iraku, przede wszystkim dzięki żołnierzom jednostki. Ale nie tym, którzy w przełomowym okresie dwóch misji (irackiej i afgańskiej), w obawie przed niekorzystnymi regulacjami finansowymi, złożyli wypowiedzenia, a teraz postanowili powrócić, ale dzięki tym, którzy zacisnęli zęby i walczyli by zwyciężyć, gdy wszystko wskazywało na porażkę. Jestem im ogromnie wdzięczny, bo to dzięki ich wysiłkowi GROM przetrwał, a ja miałem zaszczyt zostać pierwszym wojskowym, a trzecim w historii, dowódcą GROM-u w stopniu generała (po generale Marianie Sowińskim i Sławomirze Petelickim).

O nadanie złotej odznaki GROM proszę pytać kapitułę.
Przewodniczył jej wówczas pułkownik Kurkowicz, obecnie pracuje w BBN na stanowisku zastepcy dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Odznakę wręczał mi św. pamięci Czepczak - Górecki "Zwijak", w obecności Cichociemnych i żołnierzy GROM (także byłych dowódców) - co było szczególnym wyróżnieniem.

gen. dyw. dr Roman Polko, dwukrotny dowódca GROM

Inżynier - szacun!!!
Mały - a Ty co jesteś taki niecierpliwy? U ciebie to jest kwestia czasu z otrzymaniem zaproszenia na "spacer" po Bieszczadach.
Lepiej skrobnij jakiś list do Komandosa .
POZDRAWIAM

Na jesienne wieczory polecam "Drogi Cichociemnych" Wyd Bellona, 2008. B. dobra.
Pozdrawiam

Pojawila się publikacja oparta na rozprawie doktorskiej autora gen. dyw. dr Romana Polko: ""GROM W DZIAŁANIACH PRZECIWTERRORYSTYCZNYCH" napisanej i obronionej w Akademii Obrony Narodowej pod kierunkiem prof. dr. hab. Leopolda Ciborowskiego
Można to siągnąć z sieci http://bbn.gov.pl/?lin=4&last=23&idtext=1361
Jeśli beda problemy z linkiem to nalezy szukać na stronie BBN.

Pozdrawiam

Witam,

chcialem sie tez podlaczyc do powyzszego pytania zadanego przez kolege Karola. Jak uzyskac material ze skokow?

Zerknalem rowniez na dzial poswiecony systemowi Combat56 a w szczegolnosci na zdjecia ze stazu w Szczecinie. Od razu rzucja sie w oczy dziwnie wykrzywione miny oraz powykrecane w nienaturalny sposob rece, dwoch, czolowych instruktorow z Selekcji... dopiero teraz chlopaki dostali za swoje

Pozdrawiam wszystkich